คนที่ ๑ ความหนาแน่น
นิสิตเตรียมการสอนตามหลักสูตรแกนกลางฯ หน่วยการเรียนรู้ "ความหนาแน่น" ความรู้และทักษะที่จำเป็นสำหรับนักเรียน ได้แก่
- มวล หน่วยของมวล และการวัดหามวล
- สามารถอ่านค่ามวลจากตาช่างเป็น
- ปริมาตร หน่วยของปริมาตร และการวัดหาปริมาตรได้
- สามารถคำนวณหาปริมาตร
- อธิบายได้ว่า ความหนาแน่นคืออะไร
- สามารถคำนวณหาความหนาแน่นได้
- ยกตัวอย่างการนำองค์ความรู้เรื่องความหนาแน่นไปใช้อธิบายสิ่งที่เกี่ยวข้องได้ เช่น สามารถอภิปรายได้ว่า ความหนาแน่นมีผลต่อการจมหรือลอยอย่างไร ฯลฯ
- การศึกษาไทยมีลักษณะเฉพาะของเราเองหลายอย่าง ที่ไม่ใช่ใครจะลุกขึ้นมาปฏิรูปจัดให้เป็นอย่างนี้อย่างนั้นได้ตามใจ
- ชั้นเรียนขนาดใหญ่ในห้องเลคเชอร์แบบที่เห็นก็เป็นรูปแบบการเรียนรู้ของทั้งครูและนักเรียนมานานปี
- ดังนั้นครูวิทยาศาสตร์ไทย จะต้องใช้พลังและสติปัญญามากกว่า เพื่อให้การศึกษาได้ผลเท่ากับชั้นเรียนสากล
- รู้สึกภูมิใจ นิสิตเตรียมตัวอย่างดี ตั้งใจ มุ่งมั่น และทำได้ดีมากสำหรับการสอนต่อหน้าอาจารย์นิเทศก์ครั้งแรก
- สิ่งสำคัญที่สุด สำหรับนักเรียนคือ "เรียนอย่างมีความสุข สนุกที่ได้เรียน" สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับครูก็ไม่ต่างกัน "สอนอย่างมีความสุข สนุกที่ได้สอน" (คำว่า "สอน" ภูมิปัญญาไทย ไม่ใช่เพียง "Teaching")
- กิจกรรมที่ นิสิตคนที่หนึ่งออกแบบ มีทั้งแบบ อธิบายบอก สาธิต และทำการทดลอง ... การเรียนวิทยาศาสตร์ที่ได้ทดลอง ย่อมสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
- ชอบมาก ๆ คือวิธีการ การเอาแตงกวาตัดส่วน กับก้อนหิน มาเป็นวัตถุตัวแปรต้น ให้นักเรียนชั่งมวล แล้วใช้ถ้วยยูเรก้า แทนที่น้ำหาปริมาตร (ตามหลักการแทนที่น้ำ หลักอาคีมีดิส)
- การทดลองนี้ไม่มีอัตรายใด ๆ สามารถทำได้ง่าย ๆ นั่งกันเป็นกลุ่มหันหน้าหากัน สามารถแลกเปลี่ยนระดมสมองกันได้เลย .... พื้นห้องสะอาดมาก
เป็นนักเรียนชั้นเรียนพิเศษ Giffted (มีพรสวรรค์) จำนวนประมาณ ๕๐ คน ห้องเรียนมีแอร์คอนดิชั่น เย็นสบายน่าเรียน พื้นห้องทำความสะอาดอย่างดี นักเรียนทุกคนจะต้องถอดรองเท้า หิ้วไปไว้หน้าห้อง ต่อไปนี้เป็น ข้อคอมเมนต์ สำหรับนิสิตคนที่ ๑
- ความมุ่งหมายของครูวิทยาศาสตร์ คือ ปลูกฝัง "จิตวิทยาศาสตร์" และ ฝึกทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ดังนั้น ทุกกิจกรรมการเรียนรู้ควรจะออกแบบและคำนึงถึงเรื่องนี้ ให้นักเรียนได้ฝึกอย่างต่อเนื่อง บ่อย ซ้ำ ย้ำ ทวน (ไม่ใช่บอก)
- หากเป็นไปได้ให้เชื่อมโยงมาสู่สิ่งใกล้ตัวนักเรียน นักเรียนระลึกได้ รู้จักในชีวิตจริง ๆ ให้ได้ เช่น เมื่อกำลังคุยถึงหน่วยของปริมาตร ลูกบาศก์เซนติเมตร ควรจะยกตัวอย่าง น้ำดื่มที่ซื้อกันอยู่ มีปริมาตรกี่ลูกบาศก์เซนติเมตร เป็นต้น
- ในกรณีของเด็กที่ยังไม่มีทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์มากนัก เช่น เด็ก ม.๑ ฯลฯ ควรทำใบกิจกรรม หรือใบงาน ให้ชัดเจนเป็นข้อ ๆ ว่าดำเนินการทดลองอย่างไร เหมือนสิ่งที่เขียนไว้ในคู่มือปฏิบัติการ เพื่อฝึกทักษะเฉพาะที่ละอย่าง ๆ ไป
- ให้ความสำคัญกับการสะท้อนการเรียนรู้เสมอ
- สรุปให้แม่นยำ สู่ ความคิดรวบยอด สะท้อนผลการประเมินของตน เพื่อ Feedback ไปยังเด็ก
อย่างไรก็ดี วันนี้ค่อนข้างพอใจยิ่งแล้ว .... สู้ต่อไปครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น